လင်းညီညာ မြောက်သုံးကောင်

 မြန်မာပြည်မြောက်ပိုင်းက 

တိုက်ပွဲစဉ်တွေအားလုံးက

တရုတ်ရဲ့ Proxy War ပဲ

၂၀၀၉ လောက်ကိုင်ဖြစ်စဉ်တုန်းကတော့

တရုတ်က မြန်မာအစိုးရနဲ့အဆင်ပြေနေတဲ့

အချိန်ဆိုတော့ တစ်ပတ်လောက်အတွင်း

အားလုံးကိစ္စပြတ်ခဲ့တယ်

ဒီလိုနဲ့ ၂၀၁၁ နောက်ပိုင်း

နိုင်ငံရေးအပြောင်းအလဲနဲ့အကူးအပြောင်းမှာတော့

အခုဖြစ်နေတဲ့ မြောက်ပိုင်းက KIA နဲ့ 

၂၀၁၅ မှာ ကိုးကန့် လောက်ကိုင်ဒေသ

တိုက်ပွဲတွေ ပြန်ဖြစ်လာတယ်

မြောက်ပိုင်းမဟာမိတ် ၃ ဖွဲ့ဆိုတဲ့ 

TNLA, AA, MNDAA ဆိုတာလည်း 

တရုတ်ရဲ့အထောက်အပံ့နဲ့ 

ဩဇာအောက်က အဖွဲ့တွေပဲ

သတိထားကြည့်မယ်ဆိုရင်

မြောက်ပိုင်းတိုက်ပွဲတွေဖြစ်လာတဲ့အချိန်တိုင်းဟာ

တရုတ်နဲ့ တစ်ခုခု အဖုအထစ်ရှိတဲ့ အချိန်တွေချည်းပဲ

အခုကတော့ ကျားဖျန့်ကို အခြေခံတယ်

အရင်ကတော့ မြစ်ဆုံ လက်ပတောင်းတောင်

စတဲ့အကြောင်းတွေနဲ့ တစ်ခုမဟုတ်တစ်ခုနဲ့

အမြဲတိုက်ဆိုင်တယ်

တရုတ်ကဘယ်ကနေ ထောက်ပံ့လဲဆို

UWSA ဝ ဆီကနေတဆင့်သွားတာ

မြောက်ပိုင်းတိုက်ပွဲဖြစ်စဉ်တွေမှာ

ဝ တိုက်ရိုက်မပါပေမဲ့ 

နောက်ကွယ်နေကအမြဲပါတယ်

၂၀၁၁ မတိုင်ခင်က UWSA ဟာ

တပ်ရဲ့ကွပ်ကဲမှုနဲ့ ဆက်ဆံရေး 

အတော်လေးအဆင်ပြေသေးတယ်

၂၀၁၁ နောက်ပိုင်းမှာတော့

UWSA ဟာဟာ သိသိသာသာ

စစ်ရေးပြင်ဆင်တာတွေ

အင်းအားအလွန်အကျွံတိုးချဲတာတွေကို

ပြောင်ပြောင်တင်းတင်းလုပ်လာတယ်

တပ်နဲ့ ထိပ်တိုက်တွေ့စေမယ့်ကိစ္စတွေကို

တမင် အကြိမ်ကြိမ်ဖန်တီးလာတယ်

တပ်နဲ့ဆက်ဆံရမယ့် ဆွေးနွေးရမယ့်ကိစ္စတွေကို

တမင်ရှောင်လွှဲပြီး အစိုးရအဖွဲ့နဲ့တိုက်ရိုက်သွားတဲ့ လမ်းကြောင်းကိုသိသိသာသာလုပ်လာတယ်

အဲ့ဒီမှာ ဘာတွေဖြစ်လာလဲဆိုတော့ 

တချိုသော စစ်ရေးဆိုင်ရာကိစ္စတွေ

နယ်မြေကိစ္စတွေမှာ လက်နက်ခဲယမ်းကိစ္စတွေလို တပ်မတော်ဘက်က ခွင့်မပြုထားတဲ့ကိစ္စတော်တော်များများဟာ ခွင့်ပြုချက်ရကုန်ပြီး

တပ်ရဲ့ ကွပ်ကဲမှုနဲ့ဆက်ဆံရေးအောက်ကနေ

လုံးဝနီးပါး ရုန်းထွက်သွားခဲ့တယ်

UWSA နဲ့ SSA ဟာ ရှမ်းအရှေ့မှာ

နယ်မြေကိစ္စနဲ့ပတ်သက်လို့ တင်းမာမှုရှိတယ်

ဒီတော့ SSA နဲ့ အဆင်မပြေတဲ့

TNLA ကို UWSA က နောက်ကနေပံ့ပိုးပေးတယ်

ရှမ်းမြောက်မှာ TBNLA နဲ့ SSA မကြာခဏ

တိုက်ပွဲတွေဖြစ်တယ်

အဲ့ဒီတော့ SSA ဟာ တပ်နဲ့ပိုနီးကပ်လာတယ်

မိုင်းလားအဖွဲ့ခေါင်းဆောင် စိုင်းလင်းက

MNDAA ဖုန်ကြားရှင်ရဲ့သမီး ဖုန်စင်ချွန်းကို

ယူထားတာ 

ဖုန်ကြားရှင် ပြေးနေရတဲ့အချိန်

MNDAA ကို လက်နက် ခဲယမ်း လူ 

အကုန်လုံးကိုထောက်ပံ့ထာားတာက

ဖုန်စင်ချွန်းဦးဆောင်တဲ့ မိုင်းလားအဖွဲ့

အဲ့ဒီအချိန် မိုင်းလားမှာ

ငြိမ်းချမ်းရေးခေါင်းစဉ်နဲ့ ဆွေးနွေးပွဲတွေ

အကြိမ်ကြိမ်လုပ်ခဲပေမဲ့ 

ထိထိရောက်ရောက် အဖြေမထွက်ခဲ့ဘူး

အရက်ဝိုင်းနဲ့ပဲပွဲသိမ်းသွားခဲ့တာပဲ

(ကိုယ်တိုင်အမြဲပါခဲ့လို့သိနေတာ)

ဖုန်ကြားရှင်ကို ထောက်ပံ့နေမှန်းသိပေမဲ့

ထိရောက်တဲ့ ဟန့်တားမှု ကန့်ကွက်မှု

ဘာတစ်ခုမှ မလုပ်နိုင်ခဲ့ဘူး

မိုင်းလားအဖွဲ့ထဲမှာလည်း

လူမျိုးရေးနဲ့ အုပ်စုဖွဲ့ အဖွဲ့ကွဲတွေရှိနေပြီး

အက်ကြောင်း ၃ ခုလောက်ရှိတယ်

အထွေထွေအတွင်းရေးမှူး ဦးမင်းအိမ် 

အသတ်ခံရတာက သက်သေပြနေတယ်

(ဆက်ရေးပါဦးမယ်)