“Money is GOD or It is a good STORY !”
ပိုက်ဆံက ဘုရားသခင်ပဲ။
လူတွေတော်တော်များများကတော့ လက်ခံလိမ့်မယ်။ တချို့တလေလောက်ပဲ ငြင်းဆန်ကြမယ်ထင်ပါတယ်။
ကျနော် ဖီလော်ကတော့ ပိုက်ဆံက ကိုယ့်မှာရှိတဲ့ ပြဿနာတွေကို ဖြေရှင်းလို့ ရနေရင် ဒါ သနားစရာကောင်းတဲ့ ဘဝကို ပိုင်နေရပြီ။
ကြီးမားတဲ့ မေးခွန်းကြီးတွေရှိတယ်။
ငါဘာလို့ အသက်ရှင်နေရတာလဲ။
ငါဘာလို့ လူဖြစ်နေရတာလဲ။
ငါတို့ သေပြီးဘာဖြစ်မှာလဲ။
လူသားတွေ ဘယ်ကစဖြစ်လာတာလဲ။
ဘဝနေထိုင်ခြင်းရဲ့ အဓိပ္ပါယ် က ဘာလဲ။
ဒီလိုကြီးမားတဲ့ မေးခွန်းကြီးတွေကို ဖြေရှင်းနိုင်ဖို့ အတွက်၊ဘဝနေထိုင်နည်းတွေအတွက် အဖြေရှာနေရချိန်၊ ပြဿနာကြီးတွေရှိနေချိန် မှာ အဖြေရှာဖို့ မကြိုးစားနိုင်ဘဲ ပိုက်ဆံဆိုတာကို ရှာဖွေနေရင်း သေဆုံးသွားမယ်ဆို ဘယ်လောက် သနားစရာကောင်းလဲ။
ပိုက်ဆံဆိုတာ ရှေးခေတ်လူသားတွေ ထွင်ခဲ့တဲ့ ပုံပြင်တစ်ပုဒ်ပါပဲ။
တချို့ ပုံပြင်တွေက အားအရမ်းကောင်းလွန်းလို့ ကျနော်တို့က ပုံပြင်လို့တောင် မသိတော့ဘူး။ ဘာသာရေးဆိုတဲ့ ပုံပြင်တွေကတော့ ကမ္ဘာပေါ် မှာ နေရာအယူဆုံး၊ အားအကောင်းဆုံး ပုံပြင်လေ။
ငါဘာလို့ အသက်ရှင်နေတာလဲ။ လူသားတွေ ဘယ်ကဖြစ်လာလဲဆိုတာကို ဖန်ဆင်းရှင် ကဖန်ဆင်းလို့ ဖြစ်လာရတယ်ဆိုတဲ့ ပုံပြင် ကို လက်ခံပြီး အဖြေထုတ်လိုက်သူတွေရှိမယ်။
သံသရာတွေ ဖန်တရာအောင်လည်နေပြီး အစဆိုတာ ဘယ်တုန်းကမှန်းမသိနိုင်အောင် များပြားလွန်းတယ်။ မသိခြင်း အဝိဇ္ဇာ၊ စွဲမတ်ခြင်း တဏှာဆိုတာက အစပဲ လို့ ပြောတဲ့ ပုံပြင်ကို လက်ခံလိုက်သူတွေလည်းရှိတယ်။
ဒီပုံပြင်တွေကို လက်မခံဘဲ မေးခွန်းကြီးတွေ ဆက်မေးနေသူတွေ တချို့ကတော့ လက်တစ်ဆုတ်စာလောက်ပဲရှိမယ်။
ဖန်ဆင်းရှင်ကြောင့်လို့ အဖြေထုတ်ထားသူတွေရဲ့ ဘဝက ဖန်ဆင်းရှင်ဆိုတဲ့ ပုံပြင်ကို ကျွန်ခံနေရတယ်။ အစကတော့ ဖန်ဆင်းရှင်ဆိုတဲ့ ပုံပြင်ပေါ့။ နောက်ပိုင်းတွေမှာ ဒီပုံပြင်ကို ရေရေလည်လည်ပြောနိုင်သူတွေကို လည်း ကျွန်ခံလိုက်ရတယ်။ ကျွန်ဖြစ်နေသူတို့ စိတ်ထဲဖြစ်နေတဲ့ အကြောင်းအရာတွေကို ပိုပြီး ခိုင်မာလာအောင်၊ကြောက်လန့်သွားအောင် လုပ်နိုင်သူတွေလေ။
သံသရာဆိုတဲ့ အယူအဆ၊ ငါဆိုတာ မရှိဘူးဆိုတဲ့ အယူအဆ နဲ့ ပုံပြင်ကို လက်ခံသူတွေကလည်း ဒီပုံပြင်တွေကို ကျွန်ခံနေရင်းက မလုံလောက်နိုင်သေးလို့ ပုံပြင် ပြန်ပြောသူတွေကိုပါ ကျွန်ခံရင်း နေ့စဥ်ဘဝကို ဖြတ်သန်းနေကြရတယ်။
ဒီ ပုံပြင်တွေက သမိုင်းဦးမှာလူသားတို့ မေးခဲ့တဲ့ လူသားတွေဘယ်က ဖြစ်လာလဲ၊ ငါဘာလို့ အသက်ရှင်နေတာလဲ၊ သေပြီးဘယ်ရောက်မှာလဲဆိုတာတွေကို အတိုင်းအတာတစ်ခုထိ ဖြေနိုင်ခဲ့ပါတယ်။
ဒီနေ့ခေတ်မှာ ပုံပြင်ပြောသူတွေက အလိုအလျောက် အပေါ် ရောက်နေပြီး ပုံပြင်ကို ကျွန်ခံနေသူတွေ က လိုက်နာနေကြာတာ ကို ကျောင်းတော် ဝါဒလို့ ခေါ်ရမှာပဲ။
ကျောင်းတော်ဝါဒ ကို လက်ခံသူတွေကို ကျောင်းတော်ဝါဒီ လို့ ပြောရမယ်။
ဒီ ကျောင်းတော်ဝါဒီတွေက လူတစ်စုခြင်း ပဲ နေထိုင်ကြတယ်။ သူတို့ ကျောင်းတော်ဝါဒ က အမှန်ဆုံးဆိုတာမျိုးပဲ လက်ခံတော့တယ်။
ပိရမစ်ဆိုတဲ့ အဆောက်အဦးတွေလိုမျိုး အပေါ်ဆုံး က လူအတွက် အောက်ဆုံးက လူတွေက အသက်ရှင်ပေးနေရတယ်။
သူတို့ က လွတ်လပ်တဲ့ လူသားတွေ မဟုတ်ကြတော့ဘူး။
တချိန်က သစ်ပင်တွေ၊ သစ်တောတွေကြားထဲ နေထိုင်ပြီး လွတ်လွတ်လပ်လပ်ရှာဖွေစားသောက်ခဲ့တဲ့ ဘိုးဘွားတွေကို အားကျမိတယ်။
သူတို့ ကို ကျွန်ပြုမယ့် ပုံပြင်တွေ မရှိကြသေးဘူး။ ရှိခဲ့ တဲ့ တချို့တလေ တွေကလည်း သူတို့ အသက်ဆက်ရှင် ဖို့၊ ဘဝနေထိုင်နည်းဆိုတာပဲ ရှိမယ်။
သူတို့ ဘဝ နေထိုင်နည်း မှာ ဆိုးကျိုးလို့ ပြောရမလား ကောင်းကျိုးလို့ ပြောရမလားတောင် မသိတော့တဲ့ မျိုးဆက် ပြန့်ပွါးခြင်းကိစ္စရှိတယ်။
အုပ်စု တစ်စုခြင်းစီ စုပေါင်းနေထိုင်းရင်းက အယောက် ၁၅၀ ကျော်တော့ အတူတူတွဲ နေထိုင်လို့ မရကြတော့ ဘူး။
အုပ်စုတွေခွဲ ကြရပြီ။
ဒီလိုနှင့် ရှင်သန်နေထိုင်ရာ ဒေသမှာ အစားအစာနည်းပါးလာကြပြီ။
ဟိုဘက် အုပ်စု နှင့် ဒီဘက် အုပ်စုက အစားအစာတွေကို လဲလှယ် ပြီး စားကြရင်း ငွေ၊ ပိုက်ဆံဆိုတဲ့ ပုံပြင်တစ်ပုဒ် ထက်ပေါ်လာတယ်။
ဟိုဘက်အုပ်စုနေထိုင်ရာဒေသ၊ ဒီဘက်အုပ်စု နေထိုင်ရာဒေသ ဆိုတဲ့ ပုံပြင်လည်း ဖြစ်လာပြန်တယ်။ နိုင်ငံ၊ တိုင်းပြည် ဆိုတဲ့ ပုံပြင်ပေါ့။
မျိုးဆက်ပြန့်ပွါးခြင်း ကို ပြဿနာ အရှင်းအမြစ်လို့ ပြောမယ်ဆိုရင် မှားတယ်။
မျိုးဆက်ပြန့်ပွါးပြီးသားကို မျိုးဆက်အဆင့်မြင့်တင်ခြင်း မလုပ်နိုင်ကြတာကို အပြစ်လို့ ဆိုမှ မှန်လိမ့်မယ်။
သတ္တဝါတွေဖြစ်တဲ့ ကျနော် တို့ လူသားတွေက အခြားသတ္တဝါမျိုးစိတ်တွေထဲ မှာ ဖွံ့ဖြိုးမှု လမ်းကြောင်းအမှန်ဆုံး လို့ ပြောရမယ်။ ပတ်ဝန်းကျင်နှင့် လိုက်လျောညီထွေးအောင် နေထိုင်ကြရင်း ခုလို အခြေအနေတွေထိရောက်လာရတယ်။
အရင်က ကာယဗလ ကြီးသူက အပေါ်မှာ ရှိတယ်။ ခုက ဉာဏ ဗလကြီးသူ အပေါ်ရောက်ပြီ။
အရင်တုန်းကလို ပတ်ဝန်းကျင်ကြီး နှင့် လိုက်လျောညီထွေးအောင် နေနိုင်ဖို့ ဆို ပုံပြင်တွေ ကျန်နေသေးတယ်။
ဒီ ပုံပြင်တွေက ကျွန်ပြုတာ ခံနေရသေးသမျှ ပတ်ဝန်းကျင်ဆိုတာကြီး အဆုံးသတ်သွားလိမ့်မယ်။
ဟုတ်တယ်၊ အရင်တုန်းက မျိုးနွယ်စုအုပ်စု တစ်စုမှာ အယောက် ၁၅၀ လောက်ပဲ အတူတူတွဲနေထိုင်ကြတယ်။
နိုင်ငံဆိုတဲ့ ပုံပြင်တွေ ကို ကျွန်ခံလိုက်ရပြီး နောက်ပိုင်း မှာ ပြဿနာတွေ ဆက်ဖြစ်လာပြီ။
အရင်က အချင်းအချင်းကြားမှာ လွမ်းမိုးမှု အရမ်းမရှိခဲ့ကြဘူး။
ခု ၂၁ ရာစု မှာ မျိုးနွယ် အုပ်စုတွေ အပြန်အလှန် လွမ်းမိုးကုန်ကြပြီ။ ပုံပြင်တွေကလည်း အချင်းအချင်းတွေကြားထဲ မှာ တူလာကြပြီ။ ပုံပြင်အချင်းချင်းကြား သူသာတယ်၊ ငါသာတယ် လုပ်ကုန်ကြပြီ။
ဒီ ရာစုနှစ် ကို ရောက်မလာခင် ကာလ တွေမှာ အုပ်စု တစ်စုထည်း အတွက်လို့ ပြောလို့ မရတဲ့ ဘာသာရေးပုံပြင်တွေ က အခြားမတူတဲ့ ပုံပြင်တွေ နှင့် တိုက်မိတယ်။
ဒီ ပုံပြင်တွေကြောင့် အချင်းချင်း သတ်ဖြတ်ခြင်းတွေ လုပ်ပြီး ကုန်ကြပြီ။ လူအယောက် ၁၅၀ ကျော်ရင် အတူယှဥ်တွဲ နေထိုင်လို့ မရတော့ တဲ့ ဗီဇကြောင့်လို့ ပြောရမလား။
ခုတော့ ကျနော်တို့ အတူတူယှဥ်တွဲ နေထိုင်တဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်းကြီး က လည်း ကျဉ်းလာပြီ။
ဟိုးအရင်ခေတ်ကလို့ မတူလို့ ထ သတ်ကြကွာဆိုတာမျိုး မဖြစ်နိုင်လောက်တော့ဘူး။
တတိယ ကမ္ဘာစစ်ဆိုတာ မရှိနိုင်လောက်တော့ဘူး။
ဒါပေမယ့် နိုင်ငံဆိုတဲ့ ပုံပြင်တစ်ခုခြင်းစီ အောက်မှာ ကျွန်ခံနေသူတွေ အချင်းချင်း ကျွန်ဘဝကို မုန်းလာပြီး ရုန်းကန် ထွက်ရင်း ပြဿနာကြီးတွေ ဆက်ဖြစ်နိုင်တယ်။
ပိုက်ဆံဆိုတဲ့ ပုံပြင်ကလည်း အရာအားလုံးကို လွမ်းမိုးသွားလိမ့်မယ်။
ဒီပိုက်ဆံဆိုတဲ့ ပုံပြင်ခြေကုပ်ယူထားတာက သတ္တဝါတို့ရဲ့ အခြေခံလိုအပ်ချက်ဖြစ်တဲ့ အစားအစာ၊အမိုးအကာ၊ အနွေးဓါတ်တွေပဲ။
ဒီ အခြေခံလိုအပ်ချက်တွေ ပြည့်စုံနေပြီး ပုံပြင်တွေကို ကျွန်မခံရသူရဲ့ဘဝ က အကောင်းဆုံးဘဝ။
သူ့ဘဝထက် ကောင်းတဲ့ ဘဝနေထိုင်နည်း ရှာမတွေ့နိုင်ဘူး။
ဒါကျနော် ရှာတွေ့တဲ့ ဘဝနေထိုင်နည်း ပဲ။
ပုံပြင်တွေ အကုန် လုံးကို ပယ်တယ်။
စဥ်းစားကြည့် ငရဲပြည်ကြီးသာမရှိရင်၊
စဥ်းစားကြည့် နတ်ပြည် ကြီးသာ မရှိရင်
စဥ်းစားကြည့် ဘာသာရေးတွေ မရှိရင်
စဥ်းစားကြည့် တိုင်းပြည် နိုင်ငံတွေ ရဲ့ ဘောင်တွေ သာမရှိရင်
စဥ်းစားကြည့် ကျွန်ပြုနေတဲ့ ပုံပြင်တွေမရှိရင်
စဥ်းစားကြည့် ပါ
ဒီလို စိတ်ကလေး ဝင်လာရင် ဘဝရဲ့ လွတ်လပ်မှု အရသာ ကို ပိုပြီး ခံစားရလိမ့်မယ်။
“Imagine by John Lennon”
Imagine there's no heaven
It's easy if you try
No hell below us
Above us only sky
Imagine all the people living for today
Imagine there are no countries
It isn't hard to do
Nothing to kill or die for
And no religion too
Imagine all the people living life in peace, you
You may say I'm a dreamer
But I'm not the only one
I hope someday you'll join us
And the world will be as one
Imagine no possessions
I wonder if you can
No need for greed or hunger
A brotherhood of man
Imagine all the people Sharing all the world, you
You may say I'm a dreamer
But I'm not the only one
I hope someday you'll join us
And the world will be as one
No comments:
Post a Comment