ငြင်းပယ်ခြင်းက ဘဝနေ နည်း အနုပညာဖြစ်ပါတယ်။



ဘယ်လိုအခြေအနေမှာ ငြင်းပယ် ရမလဲ အရေးကြီးပါတယ်။



ကျွန် တော်တို့လူ့အဖွဲ့အစည်းက အုပ်စု နဲ့ ဖိအားပေးတဲ့အခါ ငြင်းပယ်ဖို့ မဝံ့မရဲဖြစ်ကြတယ်။



ရာထူးအာ ဏာရှိသူက လုပ်ထုံးလုပ်နည်း ကျော်လွန်ပြီး အမိန့်ပေးညွှန်ကြား ချက်တွေ ထုတ်ပြန်လာတဲ့အခါ ငြင်းပယ်ဖို့ စိုးရွံ့ကြတယ်။



ရင်းနှီး ကျွမ်းဝင်လွန်းသူတွေနဲ့ အချေအ တင်ငြင်းရခုံရမှာကို အားနာလေ့ ရှိကြတယ်။ ကိုယ်တိုင် သဘောမတူနိုင်တဲ့ ကိစ္စကြီးငယ်တွေအတွက် လိုအပ်ရင် ငြင်းပယ်ဖို့လိုအပ်ပါ တယ်။



လူတိုင်းမှာ မကြိုက်ခွင့်ရှိပါ တယ်။

မကြိုက်ကြောင်း ထုတ် ဖော်ပြောဆိုပြီးငြင်းပယ်ခွင့်လည်း ရှိပါတယ်။ မြန်မာ့လူ့အဖွဲ့အစည်း မှာ ငြင်းပယ်တဲ့ကိစ္စရပ်ကို ဘုက လန့်လုပ်သူ၊



ထော်လော်ကန့်လန့် လုပ်သူအဖြစ် တံဆိပ်ကပ်ချင်ကြ သူတွေလည်း ရှိတယ်။



လူပုဂ္ဂိုလ် ဖြစ်စေ၊ အဖွဲ့အစည်းဖြစ်စေ မ ကြိုက်ခွင့်ရှိတယ်။



ကိုယ်မကြိုက် ဘူးဆိုတာနဲ့ ကြိုက်နေသူတွေကို တိုက်ခိုက်တာ မလုပ်သင့်ဘူး။ ကြိုက်နေသူတွေမှာလည်း သူတို့



အခွင့်အရေးအရ ကြိုက်ပိုင်ခွင့်ရှိ ရမှာဖြစ်တယ်။ တချို့သူတွေက သူတို့မကြိုက်တဲ့ကိစ္စရပ်ကို တ ခြားသူတွေကိုလည်း မကြိုက်စေ ချင်ကြဘူး။